در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم
یک قطره ی آبم که در اندیشه ی دریا
افتادم و باید بپذیرم که بمیرم
یا چشم بپوش از من و از خویش برانم
یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم
این کوزه ترک خورد چه جای نگرانی ست؟
من ساخته از خاک کویرم که بمیرم
خاموش مکن آتش افروخته ام را
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم
*فاضل نظری*
+زندگی سخت نفس میکشد اینجا بی تو...
این بعضیها نه در دنیای حقیقی و نه در دنیای مجازی شما رو فراموش نمی کنند.بله
از قدیم گفتن چیزی که عیااااان است چه حاجت به بیان است؟؟؟
خیلی زیبا بود .من که از این شعر خیلی خاطره دارم
به به انگار بعضیها که در دنیای حقیقی دوستان رو به فراموشی سپردند دردنیای مجازی یادی از ما کردند
پارسال دوست امسال آشنا مائده خانم
واقعا زیباست و پر از خاطره
بی تو
من نفس نمی کشم
این ها اداست ..
اینها اداست...
این شعر سراسر زندگی و عشقِ...
خب زندگی رو ببر بگردونش از "اینجا" ...بذار یه کم راحت نفس بکشه .
سلام عمه جان.
کاش میشد عمه،کاش میشد زندگی رو هرجا ببرم به جز اینجا خیلی وقته بغض راه نفسش رو بسته...
شما دعامون کنید نازنین عمه